Literatura naukowa i popularnonaukowa
Theodor Fontane w świetle faktów i interpretacji
Theodor Fontane. Z apteki na Parnas
Heinrich Mann – starszy brat noblisty Thomasa, również znakomity pisarz – twierdził, że „na gruncie niemieckim powieść współczesną wymyślił, urzeczywistnił i zarazem wyniósł na wyżyny pewien Prusak, potomek kolonii francuskiej, Theodor Fontane”. Z kolei młodszy z braci, autor Czarodziejskiej góry, był zdania, że nawet w najsurowiej wyselekcjonowanej bibliotece powieści – choćby ograniczyć się ona miała do tuzina, dziesięciu, pięciu tomów – nie może...
Z Biblią w tle
Od poprzedniego zbioru moich studiów z 2008 roku (Ars lucrum nostrum. Prace z historii sztuki i kultury, Wrocław 2008) niniejszy różni się tym, że są tu wyłącznie prace wcześniej publikowane lub takie, które zostały już złożone do druku. Większość spośród nich ukazała się lub w najbliższym czasie ukaże w Republice Czeskiej, przeważnie po czesku. Ponieważ są to najczęściej konferencyjne referaty, które w tomach posesyjnych czasem musiały być poddane nie zawsze dla nich łaskawym rygorom objętościowym, prezentowane tu wersje są czasem obszerniejsze od pierwodruków...
Z dziejów teorii prawa natury w Polsce (1918–1989)
Filozofia prawa w Polsce.
Teorie prawa natury w polskiej myśli filozoficznej i prawnej do 1939 roku.
Teorie prawa natury w polskiej myśli filozoficznej i prawnej po 1945 roku.
Polskie teorie prawa natury na tle filozofii europejskiej i amerykańskiej.
Ziębice – miasto św. Jerzego
Historyk chcący wyrobić sobie jakiś pogląd na temat Ziębic uda się przede wszystkim do biblioteki, a jeśli będzie chciał wiedzę o mieście pogłębić – zajrzy do zasobów archiwalnych. Historyk sztuki, przechodząc ponad etapem rozpoznania bibliograficznego...
Zróżnicowanie leksykalno-semantyczne dyskursów wyznaniowych na materiale polskich tekstów ewangelickich, katolickich i prawosławnych
W polskim społeczeństwie, z pozoru homogenicznym pod względem wyznawanej religii, istnieje wiele mniejszości, które reprezentują inne niż katolicyzm światowe odłamy chrześcijaństwa. Prawosławie uznawane jest za „największą mniejszość”, a Kościół luterański stanowi najliczniejszą i jedną z najstarszych w Polsce wspólnot protestanckich...
Zur Rechtfertigung des Grausamen in den Kinder- und Hausmärchen der Brüder Grimm
Artur Robert Białachowski – geb. 1988 in Legnica, Germanist und Übersetzer, Absolvent des Fremdsprachenlehrerkollegs in Legnica und des Instituts für Germanische Philologie der Universität Wrocław. Im Rahmen des Comenius-Programms verbrachte er 2010 sechs Monate in Finnland, 2012 wurde ihm vom Minister für Wissenschaft und Hochschulwesen ein Stipendium für außerordentliche akademische Leistungen zuerkannt.
Sein besonderes Interesse gilt der Kultur und Geschichte Schlesiens, dem modernen deutsch-polnischen Dialog, der deutschsprachigen anakreontischen Dichtung des 18. und dem österreichischen Zeitungswesen des frühen 20. Jahrhunderts. Sein Forschungsschwerpunkt liegt derzeit auf der zeitgenössischen österreichischen Literatur.
Образ провинциального театра в дискурсивном пространстве российских и польских средств массовой информации
Niniejsza praca wpisuje się w nurt badań filologicznych i kulturologicznych nad interesującym, aktualnym i złożonym zjawiskiem, jakim jest koncept „prowincja”, oraz nad wizerunkiem teatru prowincjonalnego w przestrzeni dyskursywnej i sposobach jego eksplikacji w rosyjskich i polskich mediach.
Русские и украинские паремии с зоонимическим компонентом и их английские соответствия
Niniejsza praca poświęcona jest systematyzacji i analizie rosyjskich i ukraińskich paremii z komponentem zoonimicznym oraz ich odpowiednikom w języku angielskim.
„Ziarna złej tęsknoty...”
Jako poeta ks. Miązek jest obecny w literaturze polskiej od lat sześćdziesiątych (debiut w „Więzi” w roku 1964), lecz po osiedleniu się w Wiedniu w roku 1965, przez długi czas właściwie był nieobecny i niezauważany przez krajową krytykę, co po części wiązało się również z politycznymi powodami jego wyjazdu i pozostania na obczyźnie...
„Przyjaciel mojej duszy” – wspólne wątki w twórczości J. Rotha i J. Wittlina
„Miałem wielu przyjaciół w życiu, ale tylko jeden Roth nazywał mnie przyjacielem swej duszy” – tak wspominał Josepha Rotha Józef Wittlin...
Jako spadkobiercy wielonarodowej monarchii musieli dokonać wyboru, w jakim języku chcą tworzyć, kto ma być odbiorcą ich dzieł, do jakiego kręgu kulturowego chcą należeć. Choć podjęli różne decyzje, ich twórczość naznaczona jest wspólnymi motywami: traumą I wojny światowej, a w przypadku Wittlina także wojny polsko-ukraińskiej, oraz poszukiwaniem tożsamości kulturowej, narodowej i religijnej. Wittlin wybrał polszczyznę – określał siebie mianem polskiego pisarza, Roth zaś tworzył w języku niemieckim i podkreślał swą przynależność do niemieckojęzycznego kręgu kulturowego.
Der Umgang mit der NS-Vergangenheit in der österreichischen Literatur
Die Fernsehfußballberichterstattungen während der Weltmeisterschaft in Katar
Gra w illusio w polu literackim