Joanna Porucznik – ur. w 1985 r. w Lubinie, absolwentka kultury śródziemnomorskiej (licencjat), filologii klasycznej i archeologii (magisteria) Uniwersytetu Wrocławskiego. Obecnie przygotowuje pracę doktorską dotyczącą relacji grecko-barbarzyńskich na północnych wybrzeżach Morza Czarnego, realizowaną w ramach programu Międzynarodowe Projekty Doktoranckie Fundacji na rzecz Nauki Polskiej, projekt „The Eastern Mediterranean from the 4th century BC until late antiquity”.
Wybrzeża Morza Czarnego od wielu lat pozostają w kręgu zainteresowań badawczych autorki, czego wynikiem są liczne podróże odbyte do krajów nadczarnomorskich (Ukraina, Rosja, Bułgaria, Rumunia, Turcja, Gruzja), a także udział w wykopaliskach archeologicznych (misje archeologiczne w Tyritake oraz Tanais).
Joanna Małgorzata Banachowicz – Germanistin, Romanistin, Übersetzerin; seit 2010 Doktorandin am Institut für Germanische Philologie der Universität Wrocław. Sie absolvierte zahlreiche Studienaufenthalte an Universitäten in Deutschland...
„Na początku była chuć. Nic prócz niej, a wszystko w niej” – ta biblijna parafraza to może najsłynniejsze zdanie napisane przez Stanisława Przybyszewskiego, z perspektywy czasu wydające się nie tylko kwintesencją jego twórczości, lecz także kolei życia. Ten młodopolski twórca był autorem książek, które na przełomie XIX i XX wieku należały do najgłośniejszych i najbardziej skandalizujących utworów europejskiego repertuaru literackiego.
Alicja Gabrysiak (ur. 1984 w Łodzi) – absolwentka filozofii Uniwersytetu Łódzkiego. Od roku 2009 doktorantka w Instytucie Filozofii UŁ, przygotowuje rozprawę doktorską poświęconą problematyce języka, ciała i obrazu w ujęciu Jean-Luca Nancy’ego.
Celem powyższej pracy jest zdefi niowanie charakterystycznych cech indywidualnej teorii translacji Karla Dedeciusa oraz określenie jej wartości wśród klasycznych teorii dotyczących przekładu poezji. Wiele uwagi poświęcono roli tłumacza w procesie translacji. W tym celu wyekscerpowano wiersze niemieckiej poetki Maschy Kaléko z tomu Moje epitafium, a następnie porównano je z ich tłumaczeniem na język polski autorstwa Ryszarda Wojnakowskiego po to, aby zbadać cechy języka oryginału oraz sprawdzić, czy funkcja tekstu wyjściowego została zachowana w tekście docelowym (teoria skoposu).
Inspiracją do napisania pracy była obserwacja, że dla ludzi wokół mnie zagadnienie czasu stało się bardzo ważne, a czas – upersonifikowany – zyskał dużą moc, stał się bardzo wpływowy. Wydało mi się to dziwne. Zaczęłam to spostrzeżenie zestawiać z powszechnym w naszej kulturze obrazem człowieka chorego na depresję – kogoś, komu czas wydaje się dłużyć. Ciekawe wydało mi się porównanie osób, które są niezadowolone z braku czasu, z grupą ludzi, dla których nadmiar czasu – zdaje się – jest problemem.
Milo Rau ist ein Schweizer Theaterregisseur, Schriftsteller, Aktivist und Intellektueller. Mit seiner Theater- und Filmproduktionsgesellschaft International Institute of Political Murder realisierte er bisher mehr als 50 künstlerische Aktionen und Theaterinszenierungen, die von medialen Dokumenten, Büchern, Filmen, Ausstellungen und Debatten begleitet wurden.
Agata Domińska (ur. w 1987 roku w Legnicy) – absolwentka filologii germańskiej, stosunków międzynarodowych i dziennikarstwa na Uniwersytecie Wrocławskim; studiowała nauki polityczne na Freie Universität w Berlinie...
W pracy niniejszej głównym przedmiotem zainteresowań będzie ta część spuścizny Henryka Elzenberga, która wiąże się z literaturą piękną: działalność krytycznoliteracka i refleksja nad dziełami (metaliteratura), prace teoretyczne poświęcone krytyce (metakrytyka), twórczość eseistyczna (paraliteratura). Uwaga autora skupi się szczególnie na kilku wybranych zagadnieniach: udział filozofa w prowadzonej w latach dwudziestych XX wieku dyskusji metakrytycznej; charakterystyka jego tekstów krytycznoliterackich, próba nakreślenia ich miejsca w elzenbergowskim projekcie estetycznym i filozoficznym; poglądy literackie filozofa, wypowiedzi metaliterackie, zamieszczone w Próbach kontaktu i Kłopocie z istnieniem...
Das Thema der vorliegenden Arbeit sind Pausen und Fokusakzente als prosodische Erscheinungen in den gesprochenen Wissenschaftstexten. Im Rahmen der Studie beschäftigen wir uns mit vergleichender Analyse der deutschen, italienischen und polnischen Aufnahmen in Bezug auf Pausen und Fokusakzente. Die sprachliche Charakteristik geht zentralen Fragen nach: Welche Pausentypen und Fokusakzente werden im Prozess der mündlichen, wissenschaftlichen Kommunikation benutzt?
Książka zawiera analizę przypadków chorobowych trzech pacjentów – pisarzy. Praca bazuje na literalnym odczytaniu stworzonych przez nich tekstów literatury dokumentu osobistego, nie ma bowiem za zadanie rozstrzygania kwestii prawdy i fikcji. Autorka przyjęła za P. Lejeune, że ważna jest intencja pisarza zakładająca chęć dania najwierniejszego świadectwa swojego życia, tu doświadczenia choroby. Każdy z pacjentów: Aleksander Wat, Miron Białoszewski, Sławomir Mrożek, nie tylko opisuje inny rodzaj schorzenia za pomocą odmiennych form literatury dokumentu osobistego, ale także ukazuje indywidualny model radzenia sobie z patologią.
Opracowanie jest wynikiem syntezy zainteresowań naukowych fonetyką oraz nauczaniem języka polskiego jako obcego. Dotyczy ono jednego z bardziej złożonych zagadnień artykulacyjnych polszczyzny – realizacji grup konsonantycznych, która sprawia trudności nie tylko obcojęzycznym studentom, ale również niektórym natywnym użytkownikom języka polskiego. Autorka w swojej pracy przytacza najpierw wybór ustaleń dotyczących zbitek spółgłoskowych języka polskiego i angielskiego, zagadnień obejmujących percepcję dźwięków mowy oraz błędów w zakresie wymowy charakterystycznych dla natywnych użytkowników języka angielskiego. Na podstawie przeprowadzonego przez siebie badania analizuje następnie artykulację wybranych połączeń spółgłoskowych, zastanawia się także nad potencjalnymi źródłami trudności i błędów.
Aleksandra Pawlikowska – ur. w 1986 r., absolwentka filologii polskiej, doktorantka Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Wrocławskiego. Interesuje się semantyką leksykalną, lingwistyką kwantytatywną i dyskursologią...
This book falls into the area of psycholinguistics, which explores the relation between language and the brain. Among others, psycholinguistic research is a combination of neuroscience, biology and linguistics, which, through experiments, helps linguists to discover empirical evidence for the correlation between linguistic phenomena and the brain responses. Yet the exact nature of linguistic computation in the brain is still unknown and the results are often confusing and interpreted in various ways...