Dwie emigracje

Książka jest próbą monograficznego ujęcia bogatego dorobku polskiego poety emigracyjnego, emerytowanego profesora polonistyki na Uniwersytecie Wiedeńskim, księdza infułata Bonifacego Miązka. Zasadniczym celem publikacji jest przybliżenie – często jedynie w formie wstępnego zasygnalizowania – możliwie wszystkich aspektów jego wszechstronnych dokonań jako poety, krytyka i historyka literatury, a także jako mentora polskiej inteligencji literackiej w Wiedniu oraz animatora polskiego życia kulturalnego w Austrii. Tytuł książki nawiązuje do rozmowy, którą autorka przeprowadziła z Bonifacym Miązkiem po powrocie do kraju w 2010 roku. W obszernym wywiadzie ksiądz profesor wspomina trudną decyzję opuszczenia kraju w 1965 roku i opowiada o powrocie do ojczyzny, który okazał się drugą, jeszcze trudniejszą emigracją. Dorobek wiedeńskiego polonisty jest obszerny – obejmuje bowiem twórczość poetycką, krytyczną i historycznoliteracką. Bonifacy Miązek opublikował pięć zbiorów wierszy, ostatni z nich zatytułowany Szukam domu. Poezje. Ich suche ein Zuhause. Gedichte wydano w wersji dwujęzycznej. Teksty polemiczne księdza profesora ukazywały się na łamach polskich czasopism na obczyźnie, a obecnie w krajowych czasopismach naukowych, m.in. w „Orbis Linguarum”. Obszerny wybór esejów i recenzji zebrano w tomach Przygoda z książką oraz Teksty i komentarze. Na piśmiennictwo naukowe Bonifacego Miązka składają się także obszerne rozprawy poświęcone twórczości Kasprowicza, Iwaniuka i Wierzyńskiego, artykuły o slawistyce wiedeńskiej i recepcji książki polskiej w Austrii. Ksiądz profesor zyskał też powszechne uznanie jako redaktor antologii poezji kapłańskiej Słowa na pustyni oraz jako autor książek o twórczości Wierzyńskiego i o literaturze staropolskiej. Najważniejsze dokonania to rozprawy Die lyrische Beschreibung im Nachkriegsschaffen Kazimierz Wierzyńskis (1977), Polnische Literatur 1863-1914. Darstellung und Analyse (1984), Polnische Literatur des Mittelalters und der Renaissance (1993) i Studien zur polnischen Literatur (1995). Te cztery znaczące dzieła historycznoliterackie należą nieprzerwanie do kanonu niemieckojęzycznego piśmiennictwa polonistycznego.