Nowości
„Jestem tu obcy i obcy chcę pozostać…”. Szkice o Hansie Lipinskym-Gottersdorfie (1920–1991)
"Górnośląski Tołstoj", kronikarz polsko-niemieckiego pogranicza, pisarz odtwarzający w swej prozie nieistniejący już świat śląskiej prowincji a jednocześnie jeden z najbardziej poczytnych niemieckich prozaików lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych i propagator polskiej literatury i kultury w Republice Federalnej Niemiec.
Dokonania i wyzwania polskiej historiografii medycznej - Tom I
Dokonania i wyzwania polskiej historiografii medycznej - Tom II
Dokonania i wyzwania polskiej historiografii medycznej - Tom III
Lekarz w czasach zarazy. Tom I
Lekarz w czasach zarazy. Tom II
Polska i Polacy w literaturze austriackiej od XIX do XXI wieku
Kuluary. Prace o języku i literaturze. Zeszyt II
Zachęcamy do lektury drugiego tomu zeszytów naukowych Kuluary. Prace o języku i literaturze. Znalazły się w nim wyniki naukowych refleksji sześciorga młodych badaczy reprezentujących uniwersytety w Katowicach, Warszawie, Poznaniu i we Wrocławiu. Zagadnienia, którym z filologiczną pasją przyglądają się Autorzy, są bardzo różnorodne i dotyczą takich tematów, jak ekwiwalencja w biblijnym Kazaniu na Górze (tekst Filipa Slezarczyka), przedstawiony w literaturze czeskiej obraz powojennych przesiedleń ludności niemieckojęzycznej (tekst Wiktorii Rozbickiej), fińskie przysłowia zawierające leksem pies (tekst Zuzanny Szlęk), pojęcie self-publishingu na podstawie twórczości Joanny Okuniewskiej (tekst Katarzyny Latały), adresatywne formy pokrewieństwa w języku koreańskim (tekst Alicji Przybylskiej), przemiany gatunkowe w obrębie ogłoszeń towarzysko-matrymonialnych (tekst Katarzyny Kwaśniak). Każdy z publikowanych artykułów jest dowodem na wnikliwość młodych badaczy i ich zainteresowanie otaczającą rzeczywistością językową i tekstową.
Kuluary. Prace o języku i literaturze
Oddajemy w Państwa ręce pierwszy tom zeszytów naukowych Kuluary. Prace o języku i literaturze przygotowanych przez Studenckie Koło Naukowe Językoznawców Uniwersytetu Wrocławskiego. Sześcioro młodych badaczy z Uniwersytetu Warszawskiego, Uniwersytetu w Białymstoku i Uniwersytetu Wrocławskiego prowadzi nas ścieżkami swoich polonistycznych zainteresowań i odkrywa wyniki naukowych obserwacji. Mamy okazję wniknąć w świat polskiej i czeskiej glottodydaktyki, wczytać się w inskrypcje nagrobne, sprawdzić, jak (nie)stereotypowy jest obraz rodziny w reklamie, zerknąć do świata chrematonimów przez pryzmat herbaty, a także przyjrzeć się temu, co w ostatnich czasach najbardziej aktualne – pandemii koronawirusa (przedstawionej z perspektywy dzienników i nagłówków prasowych).
Idea i państwo. Korona Królestwa Czech w latach 1457–1547 (7)
Idea i państwo. Korona Królestwa Czech w latach 1457–1547 (8)
Lekarz i jego pacjent – pacjent i jego lekarz
Zadanie badawcze, jakie postawili sobie uczestnicy trzeciej odsłony projektu, to naukowy opis sfery napięć zachodzących między lekarzem a pacjentem (kuracjuszem), jakie mogą być elementem świata przedstawionego tekstów fikcjonalnych dla dorosłych i młodszych odbiorców bądź też motywem przewodnim lub pobocznym biografii. Mogą być one rekonstruowane również na podstawie świadectw zaliczanych do egodokumentów (dzienniki, wspomnienia, autobiografie, relacje z podróży). Przedmiotem badań, których wyniki publikowane są na kartach tej monografii, są wypowiedzi osobiste oraz literackie kreacje postaci lekarzy i ich pacjentów umieszczonych w przestrzeni wyznaczonej przez granice danego zakładu opieki zdrowotnej (uzdrowiska), wypowiedzi problematyzujące relacje interpersonalne i sygnalizujące zjawiska charakterystyczne dla funkcjonowania zbiorowości w różnych podmiotach leczniczych.
Do zobaczenia
W jaki sposób kobiety, które nie posługują się wzrokiem, odnajdują się w „świecie widzących”? Jak rozumieją i wcielają normy, zakazy i nakazy kultury wizualnej, w tym wymogi dotyczące wyglądu i urody? Jak radzą sobie ze społecznymi oczekiwaniami i rolami związanymi z kobiecością? Jak budują partnerskie czy małżeńskie relacje? Jak realizują się w roli matek?
Odpowiedzi na te pytania znajdziecie w opowieściach jedenastu niewidomych kobiet...
„Przyjaciel mojej duszy” – wspólne wątki w twórczości J. Rotha i J. Wittlina
„Miałem wielu przyjaciół w życiu, ale tylko jeden Roth nazywał mnie przyjacielem swej duszy” – tak wspominał Josepha Rotha Józef Wittlin...
Jako spadkobiercy wielonarodowej monarchii musieli dokonać wyboru, w jakim języku chcą tworzyć, kto ma być odbiorcą ich dzieł, do jakiego kręgu kulturowego chcą należeć. Choć podjęli różne decyzje, ich twórczość naznaczona jest wspólnymi motywami: traumą I wojny światowej, a w przypadku Wittlina także wojny polsko-ukraińskiej, oraz poszukiwaniem tożsamości kulturowej, narodowej i religijnej. Wittlin wybrał polszczyznę – określał siebie mianem polskiego pisarza, Roth zaś tworzył w języku niemieckim i podkreślał swą przynależność do niemieckojęzycznego kręgu kulturowego.