Nowości

Bogusław Czechowicz

Idea i państwo. Korona Królestwa Czech w latach 1457–1547
Tom IV. Król i stany
Część 2. Książęta i szlachta. A. Książęta i hrabiowie

Zeszyt pierwszy części drugiej tomu czwartego omawia czeskokoronną arystokrację oraz jej działalność kulturotwórczą ze szczególnym uwzględnieniem sztuk plastycznych. Poszczególne rody omówiono z osobna, poczynając od książąt  (Przemyślidzi, Piastowie, Podiebradowie i inni), a kończąc na hrabiach (Hardekovie, Gutštejnowie i Šlikowie) i innych osobach o szczególnej pozycji w państwie (np. Jan Korwin). Opracowanie to chronologicznie wykracza poza rządy Władysława II, obejmując zjawiska dokonujące się w latach 1457–1547, jednakże ze szczególnym uwzględnieniem szeroko rozumianego przełomu XV i XVI wieku. 

Bogusław Czechowicz

Idea i państwo. Korona Królestwa Czech w latach 1457–1547
Tom IV. Król i stany
Część 2. Książęta i szlachta. B. Magnaci

Zeszyt drugi części drugiej tomu czwartego wprowadza w świat genealogii, herbów, zamków i rodowej pamięci, czyli omawia poszczególne rody magnackie Czech, Moraw, Śląska i obojga Łużyc. Opracowanie to chronologicznie wykracza poza rządy Władysława II, obejmując także zjawiska dokonujące się w latach 1457–1547, ale ze szczególnym uwzględnieniem szeroko rozumianego przełomu XV i XVI wieku. W większym stopniu jest to praca z zakresu historii sztuki niż historii, oparta także na autopsji setek obiektów, takich jak rezydencje (niekiedy wspaniałe i rozległe, a czasem ich skromne relikty), kościoły z nekropolami czy dzieła pomniejsze, jak choćby pieczęcie. 

Lekarz na wojnie

Studia z historii literatury i medycyny

Redakcja: Edward Białek i Dariusz Lewera

Monografia zbiorowa Lekarz na wojnie jest efektem drugiej odsłony ogólnopolskiego projektu naukowego „Lekarz jako autor i bohater literacki” realizowanego od 2018 roku przez badaczy dziejów literatury i medycyny z Uniwersytetu Wrocławskiego, Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu, Oddziału Wrocławskiego Polskiego Towarzystwa Historii Nauk Medycznych, Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach, Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego, Akademii im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim i 105. Kresowego Szpitala Wojskowego z Przychodnią SPZOZ w Żarach, wspieranych przez Komisję Kształcenia i Komisję Historyczną Dolnośląskiej Izby Lekarskiej...

Polskie modele odbioru twórczości Petera Turriniego

Redakcja: Joanna Małgorzata Banachowicz i Krzysztof Huszcza

Kiedy w październiku 2014 roku Peter Turrini odwiedził Wrocław, by wziąć udział w poświęconej mu sesji naukowej, przywiózł ze sobą najnowszą wtedy sztukę teatralną C’est la vie. Ten niezwykły tekst stanowi summarium różnych przemyśleń dramatopisarza na temat własnego życia, swoiste podsumowanie w postaci kolażu składającego się z fragmentów opublikowanych wcześniej wierszy, przemówień i listów, którymi autor żegna się ze swoją publicznością i ze światem. Charakter monologu przedstawienia nie jest przypadkowy. Turrini, rocznik ’44, przyjechał do nadodrzańskiej metropolii świętować swoje okrągłe urodziny, a że w jego twórczości smutek zawsze znajdował ujście w ironii – tym razem w autoironii – również i ten utwór naładowany jest sprzecznościami. Być może testamentowy charakter ostatnich strof dramatu zawdzięczamy zwyczajnej ludzkiej kokieterii a zarazem głębokiemu wewnętrznemu przekonaniu pisarza, że jednak będzie żył długo i szczęśliwie, „bo takie jest życie!”. 

Martyna Nowak

Milo Raus Verständnis der Freiheit anhand von ausgewählten Werken

Milo Rau ist ein Schweizer Theaterregisseur, Schriftsteller, Aktivist und Intellektueller. Mit seiner Theater- und Filmproduktionsgesellschaft International Institute of Political Murder realisierte er bisher mehr als 50 künstlerische Aktionen und Theaterinszenierungen, die von medialen Dokumenten, Büchern, Filmen, Ausstellungen und Debatten begleitet wurden. 

Karolina Kazik

Karl Dedecius’ Translationsprinzipien

in den Übersetzungen der Lyrik von Mascha Kaléko durch Ryszard Wojnakowski

Celem powyższej pracy jest zdefi niowanie charakterystycznych cech indywidualnej teorii translacji Karla Dedeciusa oraz określenie jej wartości wśród klasycznych teorii dotyczących przekładu poezji. Wiele uwagi poświęcono roli tłumacza w procesie translacji. W tym celu wyekscerpowano wiersze niemieckiej poetki Maschy Kaléko z tomu Moje epitafium, a następnie porównano je z ich tłumaczeniem na język polski autorstwa Ryszarda Wojnakowskiego po to, aby zbadać cechy języka oryginału oraz sprawdzić, czy funkcja tekstu wyjściowego została zachowana w tekście docelowym (teoria skoposu).